کودکان از این تنهایی می‌فهمند که باید اول، تنهایی خود را بسازند و بعد، وارد جمع و اجتماع شوند
 
چکیده
برخلاف آن‌چه که به نظر می‌رسد، تنها بازی کردن کودکان علاوه بر این‌که مضر نیست، بلکه سازنده نیز می‌باشد. کودکان در خلوت بازی خود، پی به استعداد‌های خود می‌برند. آن‌ها با خودشان دوست می‌شوند و همین باعث می‌شود آرامش داشته باشند، بهتر در اجتماع ظاهر شوند و هم‌سن و سالان خود را بهتر بپذیرند و همین باعث برقراری ارتباط راحت‌تر آن‌ها با دیگران و جامعه ‌شود.

تعداد کلمات 896/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه
نویسنده: آپریل دونکن
مترجم: حسین افرا

چرا تنها بازی کردن برای کودکان مهم است؟

وقتی بچه‌ها به‌تنهایی بازی می‌کنند، آن‌ها درس‌های ارزشمندی را از بازی تنهایی خود فرا می‌گیرند که در طول زندگی با آن‌ها همراه و درگیر هستند. بازی تنهایی به بچه‌ها کمک می‌کند که در تنهایی خود افراد خوبی باشند و بتوانند خوش‌حال باشند. آن‌ها از این تنهایی می‌فهمند که باید اول، تنهایی خود را بسازند و بعد، وارد جمع و اجتماع شوند.
 
در این‌جا هشت دلیل وجود دارد که چرا تنها بازی کردن برای کودکان مهم است:

1. سرگرم شدن ‌با تنهایی خود

بچه‌ها که خودشان تنهایی بازی می‌کنند، خودشان را سرگرم می‌کنند. آن‌ها برای شادی و سرگرمی‌خود، روی دیگران حساب نمی‌کنند و تمام توان خود را می‌گذارند که خود را سرگرم کنند و به فضای بیرون خود توجه نکنند.
همان‌طور که فرزندان شما رشد می‌کنند، متوجه می‌شوند که آن‌ها همیشه در لحظه بیداری، کسی را ندارند که همیشه با آن‌ها باشد و با آن‌ها بازی کند؛ لذا به‌تنهایی خودشان رجوع می‌کنند. همین باعث می‌شود، اعتماد‌به‌نفس و رضایت بیشتری از بازی تنهایی خود داشته باشند.
 

2. بازی تنهایی برای آن‌ها تصورات و توهمات جالبی را پیش خواهد آورد

شما ممکن است احساس کنید که فرزند شما پر از تخیل است؛ فقط صبر کنید و اجازه دهید آن‌ها خودشان بازی کنند.
زمان تنها بازی کردن و تنها ماندن آن‌ها با کشتن ابرقهرمانان و شاهزاده خانم‌ها همراه است. آن‌ها برای خود، شرایط بازی تعریف می‌کنند و دوست دارند در توهمات و تخیلات خود بازی کنند؛ بدون اینکه کسی در آن بازی دخالت کند. آن‌ها سریع به پاهای خود فکر می‌کنند و به توانایی‌های که دارند و همین باعث می‌شود خلاقیت آن‌ها بدرخشد.
 

3. بازی تنهایی استقلال اجتماعی کودکان را افزایش می‌دهد

بازی تنهایی، یک حس قوی استقلال در کودکان ایجاد می‌کند. آن‌ها مجبور نیستند همیشه در کنار فرد دیگری یا گروهی از مردم قرار گیرند. این استقلال اجتماعی به آن‌ها کمک خواهد کرد که در هر موقعیتی احساس راحتی کنند.
تنها بازی کردن کودکان شما باعث نمی‌شود که او از اجتماع گریزان باشد. در واقع آن‌ها زمانی را تعیین می‌کنند که با شما بازی کنند؛ مثلا صبح، بازی انفرادی می‌کنند، ولی مابقی روز را با شما سپری می‌کنند. یا ممکن است بعد از ظهر با گروه دوستان خود بازی ‌کنند و یا یک شب اتفاقی با یکی از دوستان خود بازی ‌کنند.
 

 بیشتر بخوانید: بازی کودک ؛ تمرین استقلال


4. بازی تنهایی، کودکان را به آرامش تشویق می‌کند

بازی کردن با دیگران ممکن است همراه با تنش و عدم آرامش همراه باشد؛ چرا که بازی با دیگران تعامل زیادی را از کودکان ما می‌خواهد.
بازی کردن با خود، باعث آرامش کودکان شما می‌شود. کودک زمانی که به‌تنهایی بازی می‌کند، روحیه خود را به سطح و جایگاه دیگری می‌رساند؛ به طوری که با اسلحه‌های خود بازی می‌کند و چون خود او در بازی خودش نقش دارد، لذا هیچ تنشی با خود ندارد و در تنهایی خود با آرامش به بازی می‌پردازد.
 

5. کودکان با بازی تنهایی، خود را به ما می‌شناسانند

بچه‌ها تمایل دارند زمانی که به ما نیاز دارند، ما برای آن‌ها باشیم و آن‌ها را همراهی کنیم، اما نحوه بازی با خودشان نیز به والدین این آموزش را می‌دهد که آن‌ها با چه روشی آرام می‌شوند. آن‌ها همیشه روی شما حساب می‌کنند، اما به یاد داشته باشید که آن‌ها می‌دانند که به درون خود هم توجه داشته باشند تا بتوانند خودشان مسائل خود را حل کنند. فرزندان شما احساسات خود را بهتر درک می‌کنند و می‌توانند این احساسات را برای شما نیز برقرار کنند.
 

6. بازی تنهای احساس راحتی را در کودک افزایش میدهد

آن طور که می‌خواهید، نمی‌توانید با کودکان خود ارتباط برقرار کنید؛ چرا که شما مشغله کاری دارید، با این محدودیت‌، کودکان مسلما زمان تنهایی بسیاری خواهند داشت.
هنگامی‌که بچه‌های شما می‌دانند چگونه با خودشان بازی کنند، به شما وابسته نیستند؛ آن‌ها می‌توانند با وجود این مسئله مدیران سرگرمی ‌شما باشند. آن‌ها متوجه می‌شوند که با بازی نکردن با آن‌ها، آن‌ها را نادیده نمی‌گیرید و به همین دلیل منتظر زمانی خواهند بود که با خود، تنهایی بازی کنند.
 

7. بازی تنهایی، کودکان را برای مدرسه آماده می‌کند

در پیش‌دبستانی‌، احتمالا یکی از همکلاسی‌هایش که تا به حال او راشناسایی کرده، به عنوان دوست قرا می‌دهد. اگر به عقب برگردید، متوجه می‌شوید که چون شما همیشه با او نبوده‌اید که تمام لحاظات اورا پر کنید، او به بازی تنهایی رو آورده بود، ولی حالا که وارد پیش‌دبستانی شده با همکلاسی که شناسایی کرده ارتباط برقرار می‌کند؛ همان طور که درتنهایی با خود ارتباط برقرار کرده است .
بازی تنهایی، کودکان را برای مدرسه آماده می‌کند، زیرا شما نمی‌توانید هر روز در کنار کلاس با آن‌ها بمانید. آن‌ها احساس نمی‌کنند که رها شده‌اند، زیرا این تنهایی را قبلا داشته‌اند. یک روز آن‌ها را در مدرسه رها می‌کنید و آن‌ها احساس نمی‌کنند که برای اولین بار آن‌ها را تنها گذاشته‌اید. در عوض، آن‌ها با بازی تنهایی احساسات آرامش‌بخش خود را افزایش داده و احساس راحتی می‌کنند و می‌توانند در یک ماجرا‌جویی جدید، بدون آن که در آن‌جا حضور داشته باشید، احساس راحتی کنند.
البته این فراموش نکنید که این احساس راحتی، گاهی باعث خراب‌کاری هم می‌شود.
 

8. هر کس سزاوار وقت خود است، حتی بزرگسالان

یکی دیگر از مزایای تدریس به بچه‌های‌تان برای بازی تنهایی این است که شما دچار یک شکست بسیار ضروری خواهید شد و آن هم جدا شدن از کودک در مدت زمان محدود است. مطمئنا این هدف اصلی شما نیست، اما گذراندن زمان به تنهایی برای کودک‌تان، خود یک فرصت خوب برای آن‌هاست.
 
برگرفته از سایت: www.verywellfamily.com